วันจันทร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2556

วันอาทิตย์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2556


แผนการจัดกิจกรรมการเล่านิทานประกอบคำถามปลายเปิด
แผนที่   1   เรื่อง หมาเจ้าเล่ห์   ( ด้านความอดทน )      
                                         เวลา   20  -  30   นาที      .................................................
สาระสำคัญ   
ความเข้มแข็งหนักแน่นของจิตใจสามารถยืนหยัดต่อสู้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้โดยไม่หวั่นไหวหรือตระหนกตกใจ
จุดประสงค์
1. เด็กยกตัวอย่างพฤติกรรมที่แสดงออกถึงความอดทนได้
2. เด็กบอกผลดีของความอดทนและผลเสียของคนที่ไม่มีความอดทนได้
สาระการเรียนรู้
               1.  สาระที่ควรรู้   ความอดทนเป็นสิ่งที่ทุกคนควรยึดปฏิบัติเพื่อให้การประกอบกิจการงานสำเร็จ
               2.  ประสบการณ์สำคัญ
                        -  การรับรู้และการแสดงความรู้สึก
                        -  การวาดภาพ
กิจกรรม
1. ขั้นนำความรู้
ครูพาเด็กไปที่ห้องศูนย์การเรียน โดยครูเตรียมโรงหุ่นและหุ่นมือไว้รอ ครูให้เด็กนั่งเรียบร้อย ในท่าที่สบายและครูสนทนากับเด็กเกี่ยวกับนิทานว่าเป็นเรื่องของสุนัข 2 ตัว
ซึ่งมีนิสัยแตกต่างกัน
2. ขั้นสู่ประสบการณ์
                        2.1  ครูเล่านิทาน เรื่องหมาเจ้าเล่ห์ให้เด็กฟัง โดยใช้ภาษาของผู้เล่าเอง
ประกอบการวาดรูปประกอบการเล่าไปจนจบเนื้อหาในนิทาน
                        2.2  ครูสนทนากับเด็กเกี่ยวกับนิทาน โดยครูใช้คำ ถามว่า
     - จากนิทานเรื่องนี้ ใครมีความอดทนขยันทำ งานที่สุด เพราะเหตุใด
                                 - หูตั้งขยันทำงาน  เพราะเหตุใด
     - หูตูบไม่ทำงาน  เพราะเหตุใด
     - ถ้าเด็ก ๆเป็นหมีเด็ก ๆจะปฏิบัติอย่างไรต่อหูตั้ง  และหูตูบ
                        เพราะเหตุใด
     - เด็ก ๆ ควรนำ พฤติกรรมของหูตั้งมาเป็นแบบอย่าง เพราะเหตุใด
                        2.3 ครูถามคำ ถามเพิ่มเติมนอกจากเนื้อหาในนิทาน
     - คนที่ไม่มีความอดทนในการทำ งานจะเป็นอย่างไร
     - คนที่มีความอดทนขยันขันแข็งดีหรือไม่ เพราะเหตุใด
     - ถ้าเด็ก ๆ ได้รับมอบหมายงานจากพ่อแม่จะทำ อย่างไร เพราะเหตุใด
                        2.4  ครูบันทึกคำ ตอบของเด็กลงในแบบบันทึกคำ ตอบ
3. ขั้นประสานการเรียนรู้
ครูสนทนากับเด็กเกี่ยวกับความอดทน ว่าตัวละครใดในนิทานที่มีความอดทนและ
ขยันขันแข็งแล้วให้เด็กวาดรูปตัวละครที่เด็ก ๆ ชอบ
4. ขั้นประเมินผล
ครูประเมินการให้เหตุผลของเด็กจากคำ ถามต่อไปนี้ลงในแบบบันทึกคำ ตอบ
          -  คนที่ไม่มีความอดทนจะเป็นอย่างไร
          -  คนที่มีความอดทนดีหรือไม่ เพราะเหตุใด
          -  เด็กนักเรียนอดทนในเรื่องใดบ้าง เพราะเหตุใด
            สื่อการเรียน
1. นิทานเรื่องหมาเจ้าเล่ห์
2. กระดาษวาดรูป
3.  ดินสอ
4. สีเทียน
การวัดและประเมินพัฒนาการ
   สังเกตพฤติกรรมดังต่อไปนี้
            1.การแสดงความคิดเห็น
            1.การคาดเดาเรื่องราวจากภาพ
            1.การบอกเหตุผลของตนเองในการแสดงความคิดเห็น

แบบบันทึกคำตอบของเด็ก

ชื่อ.........................................................  วัน  เดือน  ปี........................................
ชื่อนิทาน

คำถาม

คำตอบของเด็ก
การประเมินคำตอบของเด็ก
ขั้นที่ 1
ขั้นที่
ขั้นที่ 2
ขั้นที่ 3
ขั้นที่ 4
ขั้นที่ 5

-  คนที่ไม่มีความอดทนจะเป็นอย่างไร
คนที่มีความอดทนดีหรือไม่ เพราะเหตุใด
-  เด็กนักเรียนอดทนในเรื่องใดบ้าง เพราะเหตุใด












เกณฑ์การประเมิน
                                 5 คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลของการกระทำ ว่า เพราะเห็นความสำคัญและประโยชน์ของคนหมู่มาก ให้เหตุผลของการกระทำ โดยยึดถือคำมั่นสัญญา
                                 4 คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลว่าตัดสินใจกระทำ เพราะเห็นว่าเป็นหน้าที่ควรปฏิบัติต่อสังคม หรือปฏิบัติตามหน้าที่ตามกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ที่สังคมของตนกำหนดหรือคาดหวัง
                                 3 คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลว่าตัดสินใจกระทำ เพราะผู้อื่นเห็นว่าควรกระทำ เพื่อให้ผู้อื่นพึงพอใจ เช่น ตั้งใจเรียนเพื่อพ่อแม่จะได้ดีใจ ทำเพื่อคนอื่น ๆ จะได้รัก ทำ เพราะผู้ใหญ่ต้องการ
                                 2 คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลว่ากระทำ เพราะเห็นว่าเป็นสิ่งที่จะนำความพอใจมาให้ตนเท่านั้น เช่น เขาทำ มาฉันต้องทำ ไป เขาให้ฉัน ฉันต้องให้เขา
                                 1 คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลว่าตัดสินใจกระทำ เพื่อจะหลบหลีกมิให้ตนเองโดนลงโทษทางกายเพราะความเจ็บปวด และการสูญเสียที่จะได้รับ เช่นถ้าไม่ทำ อาจจะถูกลงโทษ


ภาคผนวก

นิทานเรื่อง  หมาเจ้าเล่ห์            เนื้อเรื่องโดย ประดิษฐ์    ดีกา

ณ ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์อันกว้างใหญ่แห่งหนึ่ง อุดมสมบูรณ์ไปด้วยหญ้าเขียวขจี มีหมีเฒ่าเป็นเจ้าของครอบครองอยู่ หมีเฒ่ามีหมาสองตัวช่วยเลี้ยงสัตว์ คือหูตั้งกับหูตูบ เจ้าหูตูบนั้นเป็นหมาเกียจคร้าน ชอบประจบเอาอกเอาใจเจ้านายอยู่เสมอ ฉันรู้สึกไม่สบาย ช่วยดูแลฝูงแกะให้ฉันด้วย เจ้าหูตูบพูดกับเจ้าหูตั้งในเช้าวันหนึ่งไม่เป็นไรฉันจะดูแลให้
หูตั้งกล่าวอย่างมีนํ้าใจเจ้าหูตั้งจึงออกไปเฝ้าแกะที่กลางทุ่งหญ้า ด้วยความอดทนเพียงลำ พัง ส่วนเจ้าหูตูบก็หลบไปนอนเล่นในห้องพักอย่างสบาย เพราะมันไม่ได้ป่วยจริงดังคำ ที่บอก หลังกลับมาจากเฝ้าแกะเจ้าหูตั้งก็แวะเยี่ยมเจ้าหูตูบด้วยความเป็นห่วงเพื่อน ซึ่งเจ้าหูตูบก็ยังคงแกล้งนอนป่วยอยู่ทุก ๆ เช้าเจ้าหูตูบจะรีบมาคอยประจบเอาใจเจ้านาย จนหมีเฒ่าหลงเชื่อและไว้วางใจ แต่พอถึงเวลาทำ งาน เจ้าหูตูบก็จะให้หูตั้งไปทำ แต่เพียงลำ พังผู้เดียวเจ้านายครับ ผมรู้สึกว่าแกะที่เจ้าหูตั้งเลี้ยงจะหายไปหลายตัวและที่เหลือก็ผอมมาก มันคงไม่ค่อยเอาใจใส่ดูแลเจ้าหูตูบกล่าว ยุแหย่ หมีเฒ่าโกรธมาก และคิดจะไล่เจ้าหูตั้งไปให้พ้น แต่เจ้าตูบแกล้งขอร้องไว้ ไม่กี่วันต่อมาหมีเฒ่าก็เดินไปพบเจ้าหูตูบแอบนอนหลับอยู่ใต้ต้นไม้ หมีเฒ่ารู้สึกโกรธแต่ก็ยังไม่ได้ว่ากล่าวอะไรเย็นวันนั้น เจ้าหูตูบก็มาฟ้องหมีเฒ่าอีกว่า เจ้าหูตั้งไม่ยอมทำ งานปล่อยให้ตนทำ เพียงผู้เดียวเจ้านั้นแหละที่ไม่ทำ งาน ขี้เกียจ และไม่มีความอดทน เจ้าจงออกไปจากบ้านของข้าเดี๋ยวนี้หมีเฒ่ากล่าวด้วยเสียงดังลั่น และไล่เจ้าหูตูบออกจากบ้านด้วยความโมโห เจ้าหูตั้งเห็นก็สงสารจึงเข้าไปขอร้องให้หมีเฒ่ายกโทษให้เจ้าหูตูบจากนั้นเจ้าหูตั้งก็พาเจ้าหูตูบมาขอโทษหมีเฒ่า หมีเฒ่าจึงยอมยกโทษให้และตักเตือนว่าเจ้าต้องทำ ตัวเสียใหม่ ขยันขันแข็ง เอาแบบอย่างที่ดีจากเพื่อนของเจ้าตั้งแต่นั้นมา ทั้งสองจึงช่วยกันทำ งานอย่างขยันขันแข็งและอดทน ทั้งคู่จึงอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

วันเสาร์ที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2556

นิทานคุณธรรมเด็กอนุบาล


แม่ไก่
เช้าวันหนึ่งอากาศสดชื่นแจ่มใสแม่เป็ดเดินไปอาบน้ำที่ลำคลองใหญ่แห่งหนึ่ง ขณะที่แม่เป็ดเดินผ่านต้นไม้ใหญ่ใกล้ลำคลองนั้นเธอได้ยินเสียงร้องของแม่นก โอย...โอย...ช่วยด้วย...แม่เป็ดจึงหยุดเดิน แล้วร้องถามว่า เอ๊ะ แม่นกเธอเป็นอะไรไปจ๊ะแม่นกจึงร้องตอบว่า โอ๊ย...ฉันเจ็บท้องจะออกไข่จ๊ะ อ้าว แล้วทำไมเธอจึงไม่ไปอยู่ในรังของเธอละแม่เป็ดถาม แม่นกจึงเล่าว่า เมื่อสักครู่นี้ ๆลมพัดแรงมาก กิ่งไม้ที่ฉันทำรังหักลงมารังของฉันจึงพังหมด พ่อนกก็ไม่อยู่ไปหาอาหารยังไม่กลับมาเลยจ๊ะแม่เป็ดสงสารแม่นกมาก จึงออกปากจะช่วยสร้างรังให้ใหม่ ฉันจะให้ขนนุ่มๆของฉันสร้างรังให้เธอนะ เธอสักครู่ ฉันจะชวนเพื่อนๆมาช่วยสร้างรังด้วยจากนั้นแม่เป็ดจึงรีบไปหาแม่ไก่ เล่าเรื่องแม่นกให้แม่ไก่ฟัง แม่ไก่จึงพูดว่า ฉันจะให้ขนนุ่มๆของฉันสร้างรังให้แม่นกเรารีบไปหาแม่นกกันเถอะแม่กระต่ายจึงพูดว่าฉันจะให้ขนนุ่มๆ ของฉันสำหรับสร้างรังให้แม่นกเรารีบไปหาแม่นกกันเถอะแม่แกะจึงพูดว่า ว่าฉันจะให้ขนนุ่มๆ ของฉันสำหรับสร้างรังให้แม่นกเรารีบไปหาแม่นกกันเถอะแม่วัวจึงพูดว่า ว่าเราช่วกันสร้างรังใหม่ให้แม่นก แล้วนำมาไว้ในคอกของฉันเถอะนะ แม่นกจะได้รังใหม่ที่อบอุ่นและปลอดภัยหลังจากที่เพื่อนสร้างรัใหม่ให่แม่นก และนำไปไว้ในคอกของแม่วัวแล้ว แม่นกจึงออกไขอย่างมีความสุข แม่นก สอนลูกๆว่า คนดีควรจะระลึกถึงบุญคุณผู้ที่ช่วยเหลือเรา และรู้จักตอบแทนบุญคุณเค้า พ่อนก แม่นก และลูกนก จึงร่วมกันร้องเพลงอันไพเราะให้เพื่อนๆฟังอย่างมีความสุข





ลุงหมีเที่ยวกรุง
รถเมล์แน่นเอี้ยด      เบียดเสียดเหลือหลาย
ลุงหมีลุกให้      กระต่ายน้อยได้นั่ง
                                          ขอบคุณครับ       ขอบคุณ

รถราเยอะแยะ      ลูกแกะแสนกลัว
ลุงหมีชัวๆ       ช่วยพาข้ามถนน
                                ขอบคุณครับ       ขอบคุณ

ลุงหมีใจดี          มีของมาฝาก
                                   เต่าน้อยเพื่อนยาก          เอ่ยปากทันที
                               ขอบคุณครับ       ขอบคุณ

                                 เสือทำกระเป๋าหล่น        ลุงหมีก้มลงเก็บได้
                                        มีเงินมากมาย        คืนให้เร็วพลัน
                              ขอบคุณครับ       ขอบคุณ

                                      

จอมขอ จ๋อ จ๋อ เจี๊ยก เจี๊ยก
เจี๊ยก เจี๊ยก จ๋อ จ๋อ ลอลิง ห้อย โหน โจน วิ่ง กลิ้ง กลิ้ง จ๋อ หวอ
 หยุกหยิก ไม่หยุด ไม่นิ่ง ซุกซน จริง จริ๊ง เจี๊ยกจ๋อ เจี๊ยกจ๋อ
 ใครมีขนมอร่อย เจี๊ยกจ๋อ จะคอย ขอจ๋อ ขอจ๋อ
 เพื่อนเพื่อน แบ่งขนมให้ เจี๊ยกจ๋อ ไว้ไว กินไม่ยอมพอ
จ๋อมี ขนมอร่อย เพื่อนเพื่อน ค้อย คอย ขนม ของจ๋อ
 ใครขอ จ๋อก็ไม่ให้ ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่พอ ไม่พอ
 เพื่อนเพื่อน ก็เลยไม่รัก ไม่ทาย ไม่ทัก ไม่มอง เจี๋ยกจ๋อ
เจี๋ยกจ๋อ แบะปาก แบะอก ตล้ก ตลก ไม่ง้อ ไม่ง้อ
 ไปอยู่ ที่อื่นนก็ได้ เพื่อนใหม่ มากมาย มีให้ขอจ๋อ
กระรอกมีลูกท้อสิบลูก แบ่งให้สามลูกเจี๋ยกจ๋อไม่เอาไม่พอ ไม่พอ จ๋อขอ จ๋อขอ
 กระรอก เบื่อหน่าย เดินหนี ไม่เอาก็ดี ไม่ง้อ ไม่ง้อ
 เจี๋ยกจ๋อ โกรธ ควันออกหู เดี๋ยวเถอะ น่าดู จะรู้ฤทธิ์ จ๋อ
ผลักกระรอกล้มก้นจ้ำเบ้า แล้วจ๋อ ก็เข้า ไปแย่งลูกท้อ
 เพื่อนเก่า เพื่อนใหม่ ไม่รัก ไม่ทาย ไม่มอง เจี๊ยกจ๋อ
มีขนม เขาก็แบ่งกัน ไม่ให้ ไม่ปัน ไม่เล่น กับจ๋อ
ไม่มีเพื่อนเหลือสักตัว จ๋อกลัว จ๋อกลัว ช่วยจ๋อ ช่วยจ๋อ
 เกี่ยวก้อย คืนดีกันนะ จ๋อเลิกแล้วหละ ขอจ๋อ ขอจ๋อ

นิทานคุณธรรมเด็กอนุบาล


หมูน้อยขี้หวง
ลิงน้อย หมีน้อย หมูน้อย กระต่ายน้อย และกระรอกน้อย เล่นลูกบอลกันอย่างสนุกสนาน 
กรุ๊งกริ๊ง...กรุ๊งกริ๊ง...กรุ๊งกริ๊ง... เสียงกระดิ่งดังกรุ๊งกริ๊งจากรถขายไอศกรีมขอคุณจระเข้ เฮ้! พวกเรา...มากินไอศกรีมกันดีกว่า   คุณจระเข้ขายไอศกรีมหลายรส กระต่ายน้อยซื้อรสสตรอเบอร์รี่ กระรอกน้อยซื้อรสมะนาว หมีน้อยซื้อรสช็อกโกแลต ลิงน้อยซื้อรสส้ม หมูน้อยชอบรสวานิลาที่สุด โอ้โฮ้! หมูน้อยซื้อรสไอศกรีมเบ้อเริ่ม แต่หมูน้อยบอกเพื่อนๆว่า ฉันไม่แบ่งให้ใครกินหรอกนะ ฉันจะกินให้หมดถ้วยเลยละ หมีน้อย ลิงน้อย กระรอกน้อย และกระต่ายน้อย แบ่งกันกินไอศกรีมอย่างเอร็ดอร่อย หมูน้อยขี้หวงไม่อยากแบ่งกับใครและกลัวโดนแย่งไอศกรีม หมูน้อยจึงแอบปันไอศกรีมตามลำพัง โอ๊ะ! อุ๊บ! หมูน้อยเดินสะกิดก้อนหินถ้วยไอศกรีมกระเด็นหลุดจากมือ ไอศกรีมรสวานิลาของหมูน้อยหล่นลงพื้นดัง แผละ! แงๆ ไอศกรีมหกหมดเลย แงๆ หมูน้อยดังลั่นอดกินไอศกรีมแล้วนี่ เพื่อนๆช่วยกันปลอบหมูน้อย โอ้ๆ ไม่เป็นไรนะ หมูน้อยเดี๋ยวพวกเราแบ่งปันไอศกรีมให้นะ” “ ไชโย!” หมูน้อยยิ้มแฉ่งเพราะได้กินไอศกรีมหลายรสจากเพื่อนๆ เด็กๆแบ่งกันกินไอศกรีมอย่างมีความสุข เพื่อนๆของหมูน้อยช่างน่ารักและมีน้ำใจดีจังเลย   ต่อไปนี้...หมูน้อยจะไม่ขี้หวงอีกแล้วละ