แผนการจัดกิจกรรมการเล่านิทานประกอบคำถามปลายเปิด
แผนที่
1 เรื่อง หมาเจ้าเล่ห์ (
ด้านความอดทน )
เวลา
20 - 30 นาที
.................................................
สาระสำคัญ
ความเข้มแข็งหนักแน่นของจิตใจสามารถยืนหยัดต่อสู้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้โดยไม่หวั่นไหวหรือตระหนกตกใจ
จุดประสงค์
1. เด็กยกตัวอย่างพฤติกรรมที่แสดงออกถึงความอดทนได้
2. เด็กบอกผลดีของความอดทนและผลเสียของคนที่ไม่มีความอดทนได้
สาระการเรียนรู้
1. สาระที่ควรรู้ ความอดทนเป็นสิ่งที่ทุกคนควรยึดปฏิบัติเพื่อให้การประกอบกิจการงานสำเร็จ
2. ประสบการณ์สำคัญ
- การรับรู้และการแสดงความรู้สึก
- การวาดภาพ
กิจกรรม
1. ขั้นนำความรู้
ครูพาเด็กไปที่ห้องศูนย์การเรียน โดยครูเตรียมโรงหุ่นและหุ่นมือไว้รอ
ครูให้เด็กนั่งเรียบร้อย ในท่าที่สบายและครูสนทนากับเด็กเกี่ยวกับนิทานว่าเป็นเรื่องของสุนัข 2 ตัว
ซึ่งมีนิสัยแตกต่างกัน
2. ขั้นสู่ประสบการณ์
2.1 ครูเล่านิทาน เรื่องหมาเจ้าเล่ห์ให้เด็กฟัง
โดยใช้ภาษาของผู้เล่าเอง
ประกอบการวาดรูปประกอบการเล่าไปจนจบเนื้อหาในนิทาน
2.2 ครูสนทนากับเด็กเกี่ยวกับนิทาน โดยครูใช้คำ
ถามว่า
- จากนิทานเรื่องนี้ ใครมีความอดทนขยันทำ งานที่สุด เพราะเหตุใด
-
หูตั้งขยันทำงาน เพราะเหตุใด
- หูตูบไม่ทำงาน เพราะเหตุใด
- ถ้าเด็ก ๆเป็นหมีเด็ก ๆจะปฏิบัติอย่างไรต่อหูตั้ง และหูตูบ
เพราะเหตุใด
- เด็ก ๆ ควรนำ พฤติกรรมของหูตั้งมาเป็นแบบอย่าง เพราะเหตุใด
2.3 ครูถามคำ ถามเพิ่มเติมนอกจากเนื้อหาในนิทาน
- คนที่ไม่มีความอดทนในการทำ งานจะเป็นอย่างไร
- คนที่มีความอดทนขยันขันแข็งดีหรือไม่ เพราะเหตุใด
- ถ้าเด็ก ๆ ได้รับมอบหมายงานจากพ่อแม่จะทำ อย่างไร เพราะเหตุใด
2.4 ครูบันทึกคำ ตอบของเด็กลงในแบบบันทึกคำ
ตอบ
3. ขั้นประสานการเรียนรู้
ครูสนทนากับเด็กเกี่ยวกับความอดทน ว่าตัวละครใดในนิทานที่มีความอดทนและ
ขยันขันแข็งแล้วให้เด็กวาดรูปตัวละครที่เด็ก
ๆ ชอบ
4. ขั้นประเมินผล
ครูประเมินการให้เหตุผลของเด็กจากคำ ถามต่อไปนี้ลงในแบบบันทึกคำ ตอบ
- คนที่ไม่มีความอดทนจะเป็นอย่างไร
- คนที่มีความอดทนดีหรือไม่ เพราะเหตุใด
- เด็กนักเรียนอดทนในเรื่องใดบ้าง เพราะเหตุใด
สื่อการเรียน
1. นิทานเรื่องหมาเจ้าเล่ห์
2. กระดาษวาดรูป
3. ดินสอ
4. สีเทียน
การวัดและประเมินพัฒนาการ
สังเกตพฤติกรรมดังต่อไปนี้
1.1 การแสดงความคิดเห็น
1.2 การคาดเดาเรื่องราวจากภาพ
1.3 การบอกเหตุผลของตนเองในการแสดงความคิดเห็น
แบบบันทึกคำตอบของเด็ก
ชื่อ......................................................... วัน
เดือน
ปี........................................
ชื่อนิทาน
|
คำถาม
|
คำตอบของเด็ก
|
การประเมินคำตอบของเด็ก
|
||||
ขั้นที่ 1
ขั้นที่
|
ขั้นที่
2
|
ขั้นที่
3
|
ขั้นที่
4
|
ขั้นที่
5
|
|||
|
- คนที่ไม่มีความอดทนจะเป็นอย่างไร
- คนที่มีความอดทนดีหรือไม่
เพราะเหตุใด
- เด็กนักเรียนอดทนในเรื่องใดบ้าง
เพราะเหตุใด
|
|
|
|
|
|
|
เกณฑ์การประเมิน
5
คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลของการกระทำ ว่า เพราะเห็นความสำคัญและประโยชน์ของคนหมู่มาก
ให้เหตุผลของการกระทำ โดยยึดถือคำมั่นสัญญา
4
คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลว่าตัดสินใจกระทำ เพราะเห็นว่าเป็นหน้าที่ควรปฏิบัติต่อสังคม
หรือปฏิบัติตามหน้าที่ตามกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ที่สังคมของตนกำหนดหรือคาดหวัง
3
คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลว่าตัดสินใจกระทำ เพราะผู้อื่นเห็นว่าควรกระทำ
เพื่อให้ผู้อื่นพึงพอใจ เช่น ตั้งใจเรียนเพื่อพ่อแม่จะได้ดีใจ ทำเพื่อคนอื่น ๆ จะได้รัก
ทำ เพราะผู้ใหญ่ต้องการ
2
คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลว่ากระทำ เพราะเห็นว่าเป็นสิ่งที่จะนำความพอใจมาให้ตนเท่านั้น
เช่น เขาทำ มาฉันต้องทำ ไป เขาให้ฉัน ฉันต้องให้เขา
1
คะแนน หมายถึง การให้เหตุผลว่าตัดสินใจกระทำ เพื่อจะหลบหลีกมิให้ตนเองโดนลงโทษทางกายเพราะความเจ็บปวด
และการสูญเสียที่จะได้รับ เช่นถ้าไม่ทำ อาจจะถูกลงโทษ
ภาคผนวก
นิทานเรื่อง หมาเจ้าเล่ห์ เนื้อเรื่องโดย
ประดิษฐ์ ดีกา
ณ ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์อันกว้างใหญ่แห่งหนึ่ง อุดมสมบูรณ์ไปด้วยหญ้าเขียวขจี
มีหมีเฒ่าเป็นเจ้าของครอบครองอยู่ หมีเฒ่ามีหมาสองตัวช่วยเลี้ยงสัตว์ คือหูตั้งกับหูตูบ
เจ้าหูตูบนั้นเป็นหมาเกียจคร้าน ชอบประจบเอาอกเอาใจเจ้านายอยู่เสมอ “ ฉันรู้สึกไม่สบาย ช่วยดูแลฝูงแกะให้ฉันด้วย ” เจ้าหูตูบพูดกับเจ้าหูตั้งในเช้าวันหนึ่ง
“ ไม่เป็นไรฉันจะดูแลให้ ”
หูตั้งกล่าวอย่างมีนํ้าใจเจ้าหูตั้งจึงออกไปเฝ้าแกะที่กลางทุ่งหญ้า
ด้วยความอดทนเพียงลำ พัง ส่วนเจ้าหูตูบก็หลบไปนอนเล่นในห้องพักอย่างสบาย เพราะมันไม่ได้ป่วยจริงดังคำ
ที่บอก หลังกลับมาจากเฝ้าแกะเจ้าหูตั้งก็แวะเยี่ยมเจ้าหูตูบด้วยความเป็นห่วงเพื่อน
ซึ่งเจ้าหูตูบก็ยังคงแกล้งนอนป่วยอยู่ทุก ๆ เช้าเจ้าหูตูบจะรีบมาคอยประจบเอาใจเจ้านาย
จนหมีเฒ่าหลงเชื่อและไว้วางใจ แต่พอถึงเวลาทำ งาน เจ้าหูตูบก็จะให้หูตั้งไปทำ แต่เพียงลำ
พังผู้เดียว “เจ้านายครับ ผมรู้สึกว่าแกะที่เจ้าหูตั้งเลี้ยงจะหายไปหลายตัวและที่เหลือก็ผอมมาก
มันคงไม่ค่อยเอาใจใส่ดูแล” เจ้าหูตูบกล่าว ยุแหย่ หมีเฒ่าโกรธมาก
และคิดจะไล่เจ้าหูตั้งไปให้พ้น แต่เจ้าตูบแกล้งขอร้องไว้ ไม่กี่วันต่อมาหมีเฒ่าก็เดินไปพบเจ้าหูตูบแอบนอนหลับอยู่ใต้ต้นไม้
หมีเฒ่ารู้สึกโกรธแต่ก็ยังไม่ได้ว่ากล่าวอะไรเย็นวันนั้น เจ้าหูตูบก็มาฟ้องหมีเฒ่าอีกว่า
เจ้าหูตั้งไม่ยอมทำ งานปล่อยให้ตนทำ เพียงผู้เดียว “เจ้านั้นแหละที่ไม่ทำ
งาน ขี้เกียจ และไม่มีความอดทน เจ้าจงออกไปจากบ้านของข้าเดี๋ยวนี้”หมีเฒ่ากล่าวด้วยเสียงดังลั่น และไล่เจ้าหูตูบออกจากบ้านด้วยความโมโห เจ้าหูตั้งเห็นก็สงสารจึงเข้าไปขอร้องให้หมีเฒ่ายกโทษให้เจ้าหูตูบจากนั้นเจ้าหูตั้งก็พาเจ้าหูตูบมาขอโทษหมีเฒ่า
หมีเฒ่าจึงยอมยกโทษให้และตักเตือนว่า“เจ้าต้องทำ ตัวเสียใหม่
ขยันขันแข็ง เอาแบบอย่างที่ดีจากเพื่อนของเจ้า” ตั้งแต่นั้นมา
ทั้งสองจึงช่วยกันทำ งานอย่างขยันขันแข็งและอดทน ทั้งคู่จึงอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น